Voss

Voss bereikt.

De volgende morgen stonden we rustig op. Als wij opstaan is meestal de helft van de andere camperaars al weer vertokken. Nou zegt dat iets van ons, maar ook van die mensen. [e-1f606] Sommigen hoor je omstreeks 08.30 uur al de motor starten en vertrekken [e-1f633]. Dat vind ik zo knap. Ik word meestal pas tegen 9 uur wakker [e-1f604].(Zegt denk ik inderdaad meer van mij dan van hen, ik weet het…….). [e-1f61c]

Enfin, even wat eten en de spulletjes opruimen en met een hoeraatje de oprit weer op naar weg. Gelukkig ligt hier asfalt en geen grint zoals enkele jaren geleden bij een camperplek onderaan een fjord.

Toen we daar weg moesten, vlogen ons de kiezels om de oren van onder de banden vandaan en ging de auto eerder achteruit dan vooruit! Pim stond boven op de weg, met verkeershesje aan en porto in de hand, het verkeer stil te houden [e-1f477]‍[e-2642]️[e-274c]voor het geval we toch bovenaan kwamen, dan konden we meteen de weg opdraaien. Na 3 pogingen ben ik toen uitgestapt van ellende. Ik zag ons zo het fjord inglijden [e-1f631]. De 4e keer ging het net goed, met een hoeraatje kwam Piet aanrijden, de combinatie hield grip op de banden en het geheel ging omhoog ipv omlaag en zo reed Piet van de camperplek af. Ik ben er wel achterna omhoog gelopen………(ik was een ongelovige …[e-1f62c])

Wat zo bijzonder is aan dit land en deze mensen, iedereen staat gewoon rustig even te wachten tot het ons gelukt was en reed daarna vrolijk glimlachend verder langs ons heen. Geen getoeter of andere gebaren, een verademing!

Maar goed, deze keer gewoon asfalt en konden we zo de weg opknorren!

We bleven weg 13 volgen en ook vandaag stelde ons dat niet teleur. Het doel was Voss. Nu hebben we daar jaren geleden op de camping gestaan, naast het zwembad. Mooi naast een meer, uitkijkend over Voss. Deze keer zochten we een camperplek net buiten Voss, op de weg richting Bergen. Die werd gevonden. Omdat het al wat later was besloten we daar de nacht door te brengen.

Het contrast met de vorige nacht kon niet groter zijn. Van stilte en landelijke rust nu langs een weg, waar gelukkig in de nacht het verkeer wel grotendeels weg was. Wel leuk om te kijken waren de deltavliegers die daar boven de berg weer vlogen, net als jaren geleden. Wat een zalig gevoel moet dat zijn zo in de lucht te zweven.

Het mag in de krant, maar ik viel nogal vlot in slaap maar Piet lag wakker tot een uurtje of 2! Dat gebeurt denk ik 1x in de 5 jaar. Gelukkig had ik enkele oordoppen mee en nadat die vakkundig in de oren waren gepropt, viel Pieterman in slaap.

Conclusie: daar gaan we nooit meer staan. (dus Carin, dit jaar stonden we niet op de mooie camping in Voss, volgende keer denk ik wel weer [e-1f600])

De volgende stop wordt Flåm. En niet vanwege de Flåmbanen (het treintje dat daar de bergen in gaat). Nee, vanwege de souvenierswinkeltjes die daar zijn. [e-1f61d]. Daar over meer in mijn volgende verslag.

De groetjes weer.