Rjukan, dorp met spiegels en de Krossobanen

Vandaag zijn we met de auto’s naar Rjukan gereden, om met de kabelbaan (de Krossobanen) naar boven te gaan. Rjukan is dus dat dorp met de spiegels op de berg, zodat in de winter de zon gereflecteerd wordt en de mensen dan nog wat zonlicht krijgen in het dal.
Iedereen die mij kent weet dat ik een grote fan ben van kabelbanen.......Dat zijn van die bakjes die aan een draadje hangen en in de lucht zweven. Gaat altijd goed....
Maar goed, soms doe je wat als je wat wilt, wat je eigenlijk niet wilt. Je gaat met de auto naar het beginpunt, koopt een kaartje en stapt in zo’n ienemienie-bakje en dan moet je stoppen met denken. Er stappen steeds meer mensen in. Je denkt bij jezelf: nou mevrouw, u hoeft niet bij ons in, blijf nog lekker op de volgende bak wachten, u bent 20 kg te zwaar. En meneer: neeeee, blijf ook nog een bakje langer wachten, volgens mij lust u ook veel lekker eten en een pilsje. Maar nee, de medewerker drukt iedereen in het bakje, propt zichzelf er nog even bij en sluit de deur. Op dat moment denk je: ik zal Marloes en Stefan nog even een appje sturen voordat het te laat is! Maar voordat je dat kunt doen, gaan we omhoog. Met een schok begint het bakje naar boven te klimmen, licht zwaaiend op de wind en aan de kabel (jemig dat is wel een hele dunne kabel!). Tip voor degenen die ook niet van deze bakjes houden en toch ook meegaan met anderen omhoog. Kijk rustig naar de schoenen of die nog gepoetst moeten worden, of op je horloge hoe laat het is, of dat je wel je portemonnee in de tas hebt gedaan. Heb je iets meer moed, kijk dan naar de boomtoppen vlakbij de kabelbaan in de buurt. Dan lijkt het niet zo diep. Kijk je toch een keer in de diepte, dan zie je dat er wel heel veel speelgoedautootjes op de parkeerplaats staan. Gelukkig ging deze kabelbaan niet van top naar top van een berg met een diepte van honderden meters onder je. De grond bleef ongeveer 10-20 meter onder ons. Ach denk je dan, als ik val, vallen we in ieder geval niet meteen te pletter, maar rollen we daarna wel lekker door naar beneden :-) Omdat ik nu dit verhaal typ, kun je begrijpen dat we weer veilig met weer een volle bak naar beneden zijn gekomen. Het ritje duurt ongeveer 4,5 minuut. Dat valt nog mee.
Tja boven gekomen was het uitzicht prachtig. Ik doe er een foto bij van het V-dal (BLOEM!!!). Alleen had ik verwacht dat we dan ook in de buurt van de spiegels zouden zijn. Bleek dat dat een wandeling van ongeveer 2,8 km was om er naar toe te lopen. En je begrijpt, niet over een strakke weg, maar over grintpaadjes op en neer door een bos. Heel leuk, maar met mijn conditie van de longen was dat dus geen optie. Je zou dan ruim 2,5 uur onderweg zijn (heen en weer). Nadat we boven even rond hadden gekeken, er is voor de kinderen een heel leuk klim- en klauterpark in de bomen, zijn we dus weer naar beneden gegaan. In het centrum van Rjukan hebben we op het dorpsplein (heel leuk met sproeiers voor de kinderen) naar de spiegels gekeken. Het effect is in de zomer natuurlijk niet helemaal goed te zien, hoe de spiegels het licht brengen in een stukje van het dorp. En gek, maar ik had echt het idee dat er veel meer spiegels zouden staan om het zonlicht naar beneden te stralen. Er staan er, voor zover ik kon nagaan, maar 3. Het effect is wel leuk, ik zal de foto’s erbij doen.
Na nog even in het dorpje te hebben gewandeld (werkelijk een leuk dorpje) hebben we wat boodschapjes gedaan en zitten we nu weer op de camping. We horen van het thuisfront dat er allerlei hitterecords worden gebroken in Nederland. In Eindhoven 39,3 graden, allerlei problemen op Schiphol met de hitte en op het spoor. In Overijssel is het 37,6 graden geworden. Bij ons achterthuis was het al 47 graden en misschien tikt het straks de 50 wel aan. Pfffffff, ben ik blij dat we hier zitten met 28 graden en een koele wind. Nou dat was het voor vandaag. Morgen trekken we verder Telemark in. We willen in ieder geval het Telemarkkanaal gaan bekijken met de sluizen. We zien wel waar we uitkomen. Tot later. M